cząstki fundamentalne

Encyklopedia PWN

fiz. koncepcja dotycząca oddziaływań fundamentalnych, w której zakłada się, że różne z pozoru oddziaływania są przejawem bardziej podstawowych oddziaływań, opisywanych w ramach jednej teorii;
szczególny przypadek praw przyrody;
fiz. cząstki elementarne (fundamentalne), składniki protonów, neutronów i in. hadronów;
leptony
[gr.],
fiz. cząstki elementarne nie biorące udziału w oddziaływaniach silnych; należą do nich: elektron e, mion μ, taon τ, 3 rodzaje odpowiadających im neutrin: νe, νμ, ντ, oraz ich antycząstki;
Lorentz
[lọ:renc]
Hendrik Antoon, ur. 18 VII 1853, Arnhem, zm. 4 II 1928, Haarlem,
holenderski fizyk teoretyk.
fiz. obecnie podstawowa teoria trzech oddziaływań fundamentalnych, czyli oddziaływań elektromagnetycznych i słabych (opisanych jednolitą teorią oddziaływań elektrosłabych Glashowa–Weinberga–Salama teoria) oraz oddziaływań silnych; w ramach chromodynamiki kwantowej Model Standardowy wraz z teorią grawitacji stanowi obecnie podstawę rozumienia zjawisk na najbardziej fundamentalnym poziomie;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia